روز بیاد ماندنی

چه زیباست ؛ گل سرخ من

چقدر دوست داشتنیست صدای گل سرخم

امروز چقدر زیبا بود 

چقدر غرور داشت

همچون سرو سر به فلک داشت

ایستاده وزیبا با من سخن میگفت 

با آن لحجه ی قشنگش دلم را بلرزه انداخت

گل سرخ من با من حرف زد 

با من حرف زد

باور نمی کردم که آیا اوست که با من سخن می گوید

نه امکان ندارد

تمامی تنم سُست شده بود زبانم خوشک شده

نمیتوانستم بااو سخن بگویم

صدایی آرام وفریبای داشت

صدایی همچون نی چوپان که گوسفندهایش را به خود جمع میکند

با نوایی زیبا مینواخت
 
انگار تمامی دنیا در  سخنان او بود

همیشه با او سخن میگفتم

وسنگ صبور دردم بود

نمی توانستم به او بگویم که چقدر دوستش دارم

حتی نمیتوانستم بگویم که با عشق او بخواب میروم

وبا دیدنش طلوع صبح را میبینم

آه .......
 
           چقدر بی زبانی بد است

ای کاش میتوانستم آنچه در قلبم است بیان کنم

چه سود.................

که بیان آن از دستم رمیده

ومرا بادنیایی سخن؛ تنها گذاشته

 امروز او قلبم را سرشار از عشق خود کرد

ساعت ۱۱.۳۰ دقیقه روز دهم مهر ماه سال هشتادو چهار

روزی بیاد ماندنی روز تولدی دیگر

فقط میتوانم بگویم که ای گل سرخم شادی وشیدای من دوستت دارم
 
که این خود دنیایی سخن است